Merhaba Arkadaşlarım
Bu gün (nereden aklıma geldi ise) evliliklerde tek çocuk mu yoksa çok çocuk mu daha iyi ,çok çocuksa nereye kadar konusunda ki düşüncelerimi ,kendi ailemden de örnekler vererek paylaşmak istedim.
Hakkımda kısmında da belirttiğim gibi , üniversite de tanıştığım ve mezuniyet askerlik derken soluğu nikah salonunda aldığımız, Niloşum ile evlendikten 3 sene sonra Burak'ımız doğdu.
Bu duyguyu yaşayanlar çok iyi bilir ,ufacık,fıkır fıkır oynayan bu bedeni, benden bir parçayı , kucağıma aldığım da, tertemiz günahsız bir kalp ve beyinle doğan yavruma bakıp gözümü alamadım.Bir yeri incinecek canı acıyacak diye hep ödüm koptu.
Neyse yıllar geçti ve Burak bir yandan büyüyorken , bir yandan da Burak’a bir kardeş bize de ikinci bir evlat düşüncelerimiz artmaya başladı.Biraz fazla uzun zaman düşündük her haldeki ,Zeynep doğduğunda Burak 10 yaşında idi.
Aslında kalabalık aileleri çok severim.Hatta küçükken hep ağabeyime senin kardeşin var benim küçük kardeşim niye yok deyip dururdum.Ne vardı sanki benimde 2-3 kardeşim olsa idi.
Şimdi benim bu sözüm üzerine rahmetli babacığım her halde ;Evladım, demesi kolay,yetiştirmesi zor ,biz sizi bile ne zorluklar ile büyüttük,hele bir sor Annene derdi.Gerçekten öyle .Babam Avukatlık maaşı ile kıt kanaat ama bizi kimseye muhtaç etmeden yetiştirmek için çalışdı durdu.Prensipli ve çok sorumluluk sahibi bir insandı.Çocuk doğurduktan sonra asıl önemli olanın o çocuğu , devletine milletine dinine ailesine ,topluma hayırlı evlatlar olarak yetiştirmek olduğunu söylerdi. Önemli olan da bu değilmi?
Babam böyle düşünüyordu ama,bu toplumun başka bir yerinde de ; Çocuk kısmeti ile doğar 1,3,5 ne olacak canım soğan ekmek yiyip büyürler,sonra da veririz bir tornacı,kaportacı,boyacı,simitçinin yanına al işte sana büyüverdiler işte diye düşünen abi ve ablalarımız da vardı.Halen de yok değilmi?
Bence evlat sahibi olmak istiyorsak ;
a-) Karı koca olarak durumumuzu gözden geçirecek,
b-)Bir evlat sahibi olduğumuzda, onu hayırlı,iyi,dürüst bir evlat olarak yetiştirmek için gerekli olan maddi manevi birikimlerimizi ortaya koyacak,sonra da
c-)Yüce Yaratıcıya hayırlı ise olsun Rabbim diyerek dua edecek ve vakti zamanını bekleyeceğiz.
İlk çocuktan sonra ,yine çocuk sahibi olmak istiyorsak,yukarıdaki sıralamayı karı koca olarak tekrar göz önüne alacak ve yine dua edip zamanını bekleyeceğiz.
Peki çevremde de oldukça çok olan tek çocuklu ailelerimiz neden acaba ikinci bir çocuğu düşünmemiş olabilir?Bunun sebeplerinin de şunlar olduğunu düşünüyorum;
Tek Çocukta Kalma Sebepleri
a-) Ekonomik nedenler ile ikinci bir çocuğa bakma sorumluluğun artması,
b-) Çocukla geçirilecek zaman yerine soysal faaliyetler de geçirilecek zaman isteğinin artması.
c-) Bu evliliği belki sürdüremem ,sevgim azaldı,gün gelir boşanırım bu kadından/adamdan düşüncesinin artması
d-) İkinci çocuk çok istenilmesine rağmen , sağlık nedenleri ile bu doğumun tıbben riskli görülmesi
e-) Çocuk mucuk istemem ben kariyer yapacağım diyen bayanın artık kocasının ısrarlarına dayanamayıp ilk çocuğunu doğurması ama bu doğumu yaptığında yaşı 40'lara geldiği için ,2.çocuk defterini kapaması.
f-) Ozon tabakası delindi delinecek ,zaten kelaynak kuşlarının da nesli tükenmek üzere,dünyanın sonumu yaklaştı ne düşüncelerinin artması
amaaaaan kısmet bu işler.
Tek Çocuğun Dezavantajları :
Burada birazda örnekler ile tek çocuğun dezavantajlarından bahsedelim isterseniz.
a-)Şimdi diyelim ki siz tek çocuksunuz ve birileri ile oyun oynamak istiyorsunuz zaman akşamın bir körü,babanız eve paldır küldür bir sinir ile girmiş , annenize posta kutusundan aldığı faturaları gösteriyor ve aslında sizin önünüzde bu konuları konuşmaması lazımken başlıyor bu borçlar nasıl ödenecek diye konuşmaya,tartışmaya; "Vay şu kredi kartını çok kullanmaya başlamışsın,vay 100-TL kuaföre paramı verilir,evde boyasan olmazmı?" vs vs vs Şimdi daha akşamın başlangıcından bu muhabbetleri yaşadığınızda nasıl bu insanlara Anne-Baba benimle oynarmısın diyebilirsiniz ki?.Ama kardeşiniz olsa idi hemen beraber girerdiniz odaya kapatırdınız da kapıları ve siz birlikte oyuna dalar bu hayattan beyninizi uzaklaştırırdınız.Odanın dışardakiler mi kim düşünür onları , onlar tepişsin dursun.
b-) Bir başka durum ; Tek çocuk olduğunuz için her istediğiniz oyuncak alınmaya gayret ediliyor,en ufak bir ödeviniz Anne Babanız tarafından yapılıyor (oh oh eeee) , sonra parkta top oynarken çok toz çıkardığınız için nazikçe uyaran bir amcanın,vay senmisin benim çocuğumu uyaran denilip üzerine uçuluyor. Sonuçta peki çocukluğunuzda yaşadığınız bu aşırı kollamacı ,şımartıcı durumlar büyüdüğünüzde size nasıl yansıyor?Doyumsuz+Sorumluluktan uzak+Güvensiz bir insan olarak tabi ki.
Sevgili arkadaşlarım bu verdiğim örnekler tabii ki bilinçsiz Anne Baba elinde yetişen çocuklar içindi.Yani her tek çocuk, elbette ki bu kategoriye girmez.
Tek çocukta kalmayıp ;Burak'tan sonra Zeynep'inde doğumunu ALLAH bize çok şükür ki nasip etti.Zeynep'in doğumundan sonra zamanla, Burakta Abi olduğundan dolayı daha bir oturaklılık hissetmeye başladık.Gerektiğinde kardeşi ile ilgili konularda bize yardımcı oluyor,sütünü getiriyor,kaybolan oyuncağını arıyor,kreşte verilen boyama ödevi için kardeşine yardım ediyor vs vs (Ah yerim ben onun abiliğini)
Ama ikinci cocuk için çok fazlada geç kalmamalı.Şimdi sizce kızımın arkadaşları beni gösterip ''Dedende Maşallah genç gösteriyor,Eee Baban nerde derlermi ki"
Neyse duyar gibiyim,hadi ERKOÇ bitir artık dediğinizi,
Yoksa toplantıya geç kalacağım,yada
Yoksa benim şu anda rapor hazırladığımı zanneden şefe yakalanacağım,yada Yoksa yemek yanacak,yada
Yoksa şimdi zil çalacak derse geç kalacağım zaten okul müdürü beni Kara Ambar İlköğretim okuluna tayinimi çıkartmak istiyor.......Neee Müdür bey benimi çağırıyor.Geliyorum Müdür Bey. ERKOOÇ Yedim Seni.
Sonuç olarak
Tek veya çok çocuklarımızı ; Manevi değerlere önem veren,kendilerini seven,kendileri ile barışık olan,geleceğe ümitle bakan,sosyal becerileri yüksek,devlet ve milletine bağlı,topluma faydalı bireyler olarak yetiştirmeyi ve Anne Babalığın yaşam boyu devam eden bir eğitim olduğunu hiçbir zaman unutmamalıyız.
hayırlısı ile evlat nasip etsin.
Yazına bayıldım..Süper ve ötesi olmuş :):) Hepsi tek tek doğru..:)Harika..
YanıtlaSilTeşekkür ediyorum Sevgili Deja Vu
SilYazılarımda,konudan konuya atlıyorum ve biraz da uzun tutuyorum galiba ama; Bu hayat da gördüklerim ile ilgili , yaşadıklarımı,düşündüklerimi,görüşlerimi dostlarım ile paylaşmak bana zevk veriyor.
Yorumun ve düşüncelerin için teşekkür ediyorum.
Selam ile...
Hayır tek çocuk olmanın zorluğunu hiç sevmedim hayatım boyunca ve hala da bir kardeşim olmamasının acısını ,üzüntüsünü hiç kalbimden çıkartamadım.Onun için bir sürü bir sürü kardeşler olsa hayatımda hep bu hayali kurdum durdum yaram kanadı yine yazınızı okuyunca:(Güzel bir yazıydı .
YanıtlaSilMerhaba Vişnap
YanıtlaSilBenim bir ağabeyim var ama,bende küçük kardeşim olmasını çok istemiştim.Şimdi bu mesajı okuyan işyerimdeki , çevremdeki kerdeşlerim,Abi biz neciyiz burda diyecekler.
İnsanın kendi kardeşinin olması daha farklı bir duygu tabiki.
Yorumun için teşekkür ediyor ve güzel bir gün geçirmeni diliyorum.
Allah nasip ederse , nisan sonuna doğru bir oğlum olacak... Biz ilk önce onu Allah'ın bize verdiği müddet ve süre içerisinde , iyi bir kul , faydalı bir birey olması için elimizden geleni yapacağız. İkinci çocuk için bir planımız yok ancak gayrı resmi olarak eşimle aramızda 3-4 yıl sonrasını düşünüyoruz. Bakalım kısmet.. Kaç çocuğun olduğundan ziyade onları nasıl yetiştirdiğindir önemli olan. İnşallah bizde çocuklarımızı üzerimize farz olanlara göre yetiştiririz... Sizi tebrik eder , evlatlarınız Burak ile Zeynep'in gözlerinden öperim. Selametle...
YanıtlaSilMerhaba Vural Kardeşim.
YanıtlaSilÖncelikle Allah'ın izni ile,sağlıkla,afiyetle ve hayırlısı ile doğmasını diledim oğlunuz için sizleri çok tebrik ediyorum.
Dediklerine aynen katılıyorum.
Anne Babalar, çok cocuk beklentisinde olup onlarında her birini,iyi bir kul faydalı bir birey olarak yetiştirecek maddi manevi imkana sahipseler ozaman diyecek bir şey yok tabiki.
Yüce Yaratıcımız öncelikle tüm evlatlarımıza, hayırlı rızıklar hazırlasın İnşallah da, malesef toplumumuzda bazı ailelerde , doğurrrrr Alah nasıl olsa rıskını hazırlar beklentisi var.
Peki böyle düşünen insanlar; Allah'a ve doğsunlar canım nasıl olsa rızıkları ile gelirkler dedikleri evlatlarına karşı , Anne-Baba olarak hayatları boyunca sürecek görevlerlerini eksiksiz yapabileceklermi acaba?
Tekrar teşekkür ediyor ve şu güzel saatlerde sevdiklerinle birlikte nice hayırlı mutlu sağlıklı yıllar geçirmeni diliyorum.